Oczywiście, że nie rzucę pracy nie mając innej w zanadrzu. Tylko, że rodzice wciąż się na to nabierają. Może jestem na tyle przekonująca? Niechęć do mojego zawodu sięga rangą zmęczonej prostytutki. Dopatruje się ręki boskiej w tym wszystkim. Zdałam sobie sprawę z tego, że codziennie muszę otrzymywać od Boga wielki wór łask - bo wciąż tam siedzę. Nie mogę powiedzieć że jest to robota najgorsza z najgorszych. Nie jest, a i warunki należą do lepszych.

Trochę mi smutno bez Was ale mam chwilowy brak weny. albo może to dlatego, że nie dzieje się nic co mam ochotę wykrzyczeć? Mariza spytała mnie czy jest tak źle czy tak dobrze? Także mariza nie wiem czy dobrze czy źle ale spokojnie. a tak swoją drogą bardzo Ci dziękuję za zainteresowania. Sobota, 01 lutego 2014. Od samego początku było dziwnie.